Ἡ μοναχή Αἰκατερίνα......

Ἡγιασμένος μαϊστωρ
μέ προσευχή καί φῶς
τήν Ἄχραντη Σιωπή ἱστόρησε.

Ὅπου πατοῦσες
φύτρωναν φλόγες,
Ἡ γραφή τῆς ψυχῆς σου.

Ἀόρατα δάκτυλα
Γραφές πληρότητας
Μετοικεσία οὐράνια.

Κρύβεσαι ταπεινό·
οὐρανό ἀνασαίνεις
ἴον θεσπέσιο.

Ὁ Ἥλιος συνδιαλέγεται
μέ τούς κόκκους τῆς ἄμμου,
Ἐξίσταμαι ὁρῶσα.

Ἔκσταση ἐν λευκῷ·
Τό κρίνο ντύθηκε
τοῦ Θεοῦ τή γαλήνη.

Ἄρωμα ἀπό γιασεμί,
λεηλασία τῆς νύχτας
σέ ἤχους λευκούς.*








Τέτοια ἀρχόντισσα λίγες φορές εἴχα συναντήσει.
Τά μάτια της σπιθίζανε,
τά δάκτυλα χορεύανε,
ὁ λόγος της, μουσική τέλεια.
............................................
Αἰκατερίνα μοναχή, 85 ἐτῶν.
Δόξα σοι ὁ Θεός.


*Ἀπό τήν ποιητική της συλλογή "Ἀνθοί σ' ἐαρινά κλωνάρια"  2007