Ἀναβαθμοί...

Ψαλμός 128ος

 1. Πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, εἰπάτω δὴ ᾿Ισραήλ· 

2. πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, 

καὶ γὰρ οὐκ ἠδυνήθησάν μοι. 

3. ἐπὶ τὸν νῶτόν μου ἐτέκταινον οἱ ἁμαρτωλοί, 

ἐμάκρυναν τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. 

4. Κύριος δίκαιος συνέκοψεν αὐχένας ἁμαρτωλῶν. 

5. αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἀποστραφήτωσαν 

εἰς τὰ ὀπίσω πάντες οἱ μισοῦντες Σιών. 

6. γενηθήτωσαν ὡσεὶ χόρτος δωμάτων, 

ὃς πρὸ τοῦ ἐκσπασθῆναι ἐξηράνθη· 

7. οὗ οὐκ ἐπλήρωσε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὁ θερίζων 

καὶ τὸν κόλπον αὐτοῦ ὁ τὰ δράγματα συλλέγων, 

8. καὶ οὐκ εἶπαν οἱ παράγοντες· εὐλογία Κυρίου ἐφ᾿ ὑμᾶς, 

εὐλογήκαμεν ὑμᾶς ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Μεταγραφή

1. Ἀπό μικιό μέ πίκραναν, πές το Ἰσραήλ, μυριάκις·

2. Ἐχθροί ἀπό τά νειάτα μου συχνά μέ πολεμῆσαν,

μά τρίχα δέν μοῦ πείραξαν μήτε καί μέ νικῆσαν.

3. Στήν πλάτη μέ ραβδίζανε, κρυφά, καί μέ κτυποῦσαν,

πολύ καιρό  οἱ ἄνομοι τούς κόπους μου τρυγοῦσαν.

4. Ὅμως Θιός, ὁ δίκαιος, τούς τσάκισε τά πόδια.

5. Ἄς ντροπιαστοῦνε οἱ ἐχθροί, πίσω ἄς ἐπιστρέψουν

ὅσοι μισοῦνε τήν Σιών ἤ ποῦν νά τήν κουρσέψουν.

6. Σάν χορταράκι ἄς γενοῦν στό δῶμα πού φυτρώνει,

πού δέν καρπίζει, μήτ' ἀνθεῖ, μήτε ποτέ μεστώνει·

7. Πού δέν ἐγέμισε ποτές χούφτα τοῦ θεριστή του,

μήτε τοῦ δέτη τήν ποδιά καρπό γιά παιδωμή του.

8. Μήτ΄ ὁδοιπόρος εἶπε ΄νε· ὁ Θιός νά σᾶς βλοήσει,

ἐμεῖς σᾶς εὐλογήσαμε κι ὁ Θιός νά σᾶς τ' αὐξήσει.